အမရပူရျမိဳ႕သည္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္က မင္းေနျပည္ေတာ္ႏွစ္ၾကိမ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ျမိဳ႕ျဖစ္သည္။ ယေန႔တြင္မူ မႏၲေလးျမိဳ႕အတြင္းရွိ ေတာင္ျမိဳ႕ဟုေခၚေသာ ျမိဳ႕နယ္အျဖစ္ ပါ၀င္လ်က္ရွိပါသည္။ အမရပူရ၏ အဓိပၸါယ္မွာ မရ=ေသျခင္း၊ အမရ=မေသျခင္း၊ ပူရ=ျမိဳ႕ျဖစ္၍ မေသေသာျမိဳ႕ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အသက္ရွည္ေသာ အဘိုး အဘြားမ်ားစြာ ေနထိုင္ၾကသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။
အမရပူရျမိဳ႕ကို စတင္တည္ေထာင္သူမွာ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္၏ ၆ဆက္ ေျမာက္မင္းျဖစ္သည့္ ဘိုးေတာ္ဘုရား ေခၚ ဗဒံုမင္း ျဖစ္သည္။ ဗဒံုမင္းသည္ အင္း၀တြင္ နန္းစံေနရာမွ အဂၤလိပ္တို႔၏သေဘၤာမွာ ေတာင္သမန္အင္း ေရတက္ခ်ိန္တြင္ နန္းေတာ္သို႔ အလြယ္တကူ ၀င္ေရာက္နိုင္ျခင္းရွိေၾကာင္း သိသျဖင့္ ျမိဳ႕သစ္ နန္းသစ္တည္ရန္ ၾကံသည္။
သို႔ျဖစ္၍ ျမိဳ႕တည္ရန္ ေနရာေရြးရာ လက္ဆယ္ကန္ရြာေနရာကို အမရပူရျမိဳ႕ နန္းတည္ရန္ အတည္ျပဳ၍ ၁၀ ေအာက္တိုဘာ ၁၇၈၁ တြင္ အမိန္႔ျပန္ကာ စတင္တည္ေဆာက္ေစသည္။ ၁၂ ေမ ၁၇၈၃ တြင္ နန္းသိမ္းပြဲျဖင့္ စတင္နန္းစံသည္။ သို႔ေသာ္ ၁၃ မတ္ ၁၈၁၀တြင္ အမရပူရျမိဳ႕တြင္ မီးအၾကီးအက်ယ္ေလာင္ရာ နန္းေတာ္ပါ ပ်က္စီးသျဖင့္ တဖန္ျပန္တည္ရျပန္သည္။ သို႕ျဖင့္အခ်ိန္တုိအတြင္း ျပန္လည္တည္ေဆာက္ျပီး ဒီဇင္ဘာ ၁၈၁၀ တြင္ ျပန္လည္စိုးစံသည္။ ထူးျခားခ်က္မွာ အမရပူရနန္းေတာ္ တည္ေဆာက္ရာတြင္ အုတ္ခံုေပၚတြင္ တည္ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္ျပီး ထိုကဲ့သို႔ေသာ နန္းေတာ္တည္ေဆာက္ ျခင္းမွာ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ ပထမဆံုးအၾကိမ္ျဖစ္သည္ဟုဆိုပါသည္။
ထို႔ေနာက္ ဘၾကီးေတာ္မင္းလက္ထက္တြင္ အင္း၀သို႔ျပန္လည္ေရြ႕ေျပာင္း နန္းဆိုက္ကာ သာယာ၀တီမင္း လက္ထက္တြင္ အမရပူရကို နန္းျမိဳ႕အျဖစ္ ျပန္လည္သတ္မွတ္ကာ နန္းစိုက္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ မင္းတုန္းမင္း လက္ထက္တြင္ မႏၲေလးျမနန္းစံေက်ာ္ ေရႊနန္းေတာ္ကို တည္ေဆာက္ကာ ေျပာင္းေရႊ႕နန္းစံရာ အမရပူရလည္း နန္းျမိဳ႕အျဖစ္မွ ေလ်ာ႔က်ခဲ့သည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ၾကီးထြားလာေသာ မႏၲေလးျမိဳ႕နယ္နိမိတ္သည္ အမရပူရျမိဳ႕ကို လႊမ္းျခံဳသြားရာ အမရပူရျမိဳ႕သည္လည္း သီးျခားျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕အျဖစ္မွ မႏၲေလးျမိဳ႕အတြင္း ျမိဳ႕နယ္တစ္ခုျဖစ္သြားသည္။
အမရပူရျမိဳ႕သည္ ျမန္မာျပည္တြင္ ရက္ကန္းျမိဳ႕ အျဖစ္တင္စားေလာက္ေသာ ျမိဳ႕ျဖစ္ေပသည္။ တစ္ျမိဳ႕လံုးနီးပါး ရက္ကန္းအတတ္ကို တတ္ၾကသည္။ ျမိဳ႕ကိုျဖတ္သြားေသာ မႏၲေလး-စစ္ကိုင္း လမ္းေပၚတြင္ ေဆာင္းဒါးရက္ကန္းေက်ာင္း ကိုလဲဖြင့္လွစ္ထားသည္။ ပိုးထည္လုပ္ငန္း၊ ခ်ည္ထည္လုပ္ငန္းမ်ားကို အဓိက စီးပြားေရး အျဖစ္လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ေတာင္သမန္အင္း၊ တက္ေသးအင္းမ်ားတည္ရွိ၍ အင္းလုပ္ငန္းမ်ား ျဖင့္လည္းး စီးပြားရွာၾကသည္။ ေဆးရြက္ၾကီး၊ ေဆးေပါင္းရံုမ်ားရွိ၍ ေဆးေပါင္းေသာ လုပ္ငန္းလည္းရွိသည္။
အမရပူရျမိဳ႕သည္ မႏၲေလးျမိဳ႕၏ အေနာက္ေတာင္ဘက္ မႏၲေလး-ျမစ္ၾကီးနား မီးရထားလမ္းေပၚတြင္ လည္းေကာင္း၊ မႏၲေလး-စစ္ကိုင္း-ေရႊဘို ေမာ္ေတာ္ကားလမ္းေပၚတြင္လည္းေကာင္း တည္ရွိ၍ မႏၲေလးျမိဳ႕မွ မီးရထားလမ္းအတိုင္းေျခာက္မိုင္မွ်သာေ၀း၍ ေမာ္ေတာ္ကားလမ္းအတုိင္း ငါးမိုင္မွ်သာေ၀းသည္။ ျမိဳ႕၏အနီးတြင္ ေတာင္သမန္အင္းရွိသည္။ ပုဂံမင္းလက္ထက္က ျမိဳ႕စားေရးေမာင္ပိန္သည္ ထိုအင္းကိုျဖတ္၍ သစ္သားတံတားၾကီးတစ္ခု ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းခဲ့ရာ ယခုတိုင္ရွိေသးသည္။ ထိုတံတားကို ဦးပိန္တံတား ဟုေခၚသည္။
အမရပူရျမိဳ႕အေနာက္ေတာင္ေထာင့္တြင္ စစ္ကိုင္းမင္းအမည္ခံ မွန္နန္းရွင္ ဘၾကီးေတာ္မင္း တည္ထား ကိုးကြယ္ခဲ့ေသာ စည္းခံုေတာ္ၾကီး ေစတီရွိရာ ဘြဲ႔ေတာ္မွာ မဟာ၀ိဇယရံသီ ျဖစ္၍ အလြန္ထင္ရွားသည္။ ေတာင္သမန္အင္း တစ္ဖက္တြင္ ပုဂံမင္းတည္ထားခဲ့ေသာ ေက်ာက္ေတာ္ၾကီးဘုရား ရွိသည္။ ဘိုးေတာ္ဘုရားသည္ ၃၆ ႏွစ္တုိင္တုိင္ ထီးနန္းစိုးစံေတာ္မူျပီးေနာက္ ၁၁၈၁ ခုႏွစ္တြင္ နတ္ရြာစံသည္။ ထို႔ေနာက္ ဘၾကီးေတာ္အမည္ရ ေျမးေတာ္ စစ္ကိုင္းမင္း၊ သာယာ၀တီမင္းေခၚ ကုန္းေဘာင္မင္း၊ ပုဂံမင္း၊ မင္းတုန္းမင္းတို႔ အသီးသီး အမရပူရနန္းေျမကို ဆက္ခံလာၾကရာ ၁၂၁၉ ခုႏွစ္တြင္မွ မင္းတုန္းမင္းၾကီးသည္ အမရပူရေနျပည္ေတာ္ၾကီးကို စြန္႔ခြာ၍ မႏၲျမိဳ႕ေတာ္သို႔ေျပာင္းေရႊ႕လာခဲ့သည္။ ယင္းသို႕ျဖင့္ အမရပူရ ေရႊျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးတြင္ မင္းဆက္ငါးဆက္ စိုးစံခဲ့၍ နန္းသက္အားျဖင့္ ၇၄ ႏွစ္ေက်ာ္မွ် ၾကာျမင့္ခဲ့ရာ မည္မွ်ခန္နား သိုက္ျမိဳက္၍ စိုေျပသာယာခဲ့ေၾကာင္းသိနိုင္ေပသည္။
အမရပူရနန္းေတာ္၌ ထင္ရွားစြာတည္ရွိေနေသးေသာ အေဆာက္အအံုမ်ားအနက္ ဘိုးေတာ္ဘုရား၏ ျပသာဒ္ဂူ၊ ဘၾကီးေတာ္ဘုရား၏ ျပသာဒ္ဂူ၊ ကုန္းေဘာင္မင္း၏ ျပသာဒ္ဂူမ်ားလည္း ပါ၀င္ပါသည္။ ယခုအခါ အမရပူရျမိဳ႕ကို ျမိဳ႕ေဟာင္းဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ေတာင္ျမိဳ႕ဟူ၍လည္းေကာင္း ေခၚၾကသည္။
No comments:
Post a Comment