အဘဘိုးေတာ္ေအာင္မင္းေခါင္၏ အတၳဳပၸတၱိ(ျဖစ္စဥ္အက်ဥ္း)

အဘေအာင္မင္းေခါင္ေလာင္လ်ာ ေမာင္ဘိုးေအာင္ကိုေက်ာက္ပန္းေတာင္းျမိဳ႕နယ္၊ပုပၸားေတာင္မၾကီး၏ အေရွ႕ဘက္ရွိ စင္ျမင့္ရြာမွ အဘဦးေမာင္ပု၊အမိေဒၚမင္းသစ္တို႔မွ
ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၄၂ခုႏွစ္၊ကဆုန္လဆန္း(၁၀)ရက္၊တနဂၤေႏြေန႔(ခရစ္ႏွစ္ ၁၈၈၀ျပည့္ႏွစ္၊ေမလ(၂)ရက္ေန႔ နံနက္(၁၀း၀၀)နာရီတြင္ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ ေမြးခ်င္းငါးေယာက္အနက္ ဒုတိယသားျဖစ္သည္။

ေမြးခ်င္းမ်ားမွာ (၁)ဦးဘိုးေသာင္း၊(၂)ဦးဘိုးေအာင္(ဘိုးမင္းေခါင္)၊(၃)ဦးထြန္းေမာင္၊(၄)ဦးဘိုးေဆာင္၊(၅)ေဒၚေငြျမင့္ တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ေမာင္ဘိုးေအာင္သည္ ငယ္ႏုစဥ္ဘ၀ကပင္
ရွင္သာမေဏေဘာင္၀င္ခဲ့ပါတယ္။ အရြယ္ေရာက္လတ္ေသာ္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ရဟန္းအျဖစ္ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဘြဲ႕အမည္မွာ  ဦးအာစိဏၰ ျဖစ္ပါတယ္။ ရဟန္းဘ၀ သံုး၀ါအရမွာပင္
ပိဋကတ္သင္ရိုးကၽြတ္ သင္ယူတတ္ေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။

ရဟန္း(၁၀)၀ါအရတြင္ မၾကာခဏဆိုသလို ခရီးထြက္ေလ့ရွိျပီး မၾကာမၾကာေမြးရပ္ေျမ စင္ျမင့္ရြာသို႔ျပန္လာေလ့ရွိပါတယ္။ထိုစဥ္ကပင္ ဦးအာစိဏၰသည္ ေတြ႔ျမင္ၾကရေသာ ထူးျခားျဖစ္
စဥ္မ်ားေၾကာင့္ ေျမေၾကာရႈံ႕ႏိုင္သည့္ ပထ၀ီသိဒိၶေပါက္ေနျပီဟု သိမီသူတို႔မွခန္႔မွန္းေျပာဆိုၾကသည္ဟူ၏။ရဟန္း(၁၃)၀ါအရတြင္ ရဟန္း၀တ္ႏွင့္ပင္ ခရီးထြက္သြားျပီး ႏွစ္ေပါင္း(၃၀)ၾကာ
ေအာင္ပင္ ထူးဆန္းစြာ ေျခရာေဖ်ာက္သြားခဲ့သည္။

ေသသည္ရွင္သည္မသိခဲ့ရေပ။ထို႔ေနာက္ " မင္းေခါင္ " နာမည္ယူ၍ လူ၀တ္ေၾကာင္ျဖင့္ ေရာက္ေနေၾကာင္း စင္ျမင့္ရြာရွိညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက သတင္းၾကားသျဖင့္ လာေရာက္ၾကည့္
ရႈၾကသည္။ထိုအခါ ဦးအာစိဏၰျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ၾကရသည္။ ေဆြမ်ဳိးမ်ားက ႏူတ္ဆက္ေမးျမန္းၾကရာ မင္းေခါင္သည္ "အင္း....ဟုတ္တယ္.....မဟုတ္ဘူး "  ဟူေသာစကားမွ်သာေျပာ
ျပီး တံုဏိွဘာေ၀ ေနသည္။ ထိုအခါေဆြမ်ဳိးမ်ားက ကိုဘိုးေအာင္ ရူးသြားျပီဆိုကာ ရြာသို႔ျပန္လာၾကသည္ဟူ၏။

အဘေအာင္မင္းေခါင္၏ ထူးျခားဆန္းျပား ျဖစ္စဥ္တခ်ဳိ႕
***********************************
၁။ထမင္းဆိုင္တို႔တြင္ လည္လွီးသတ္ျပီးသား ၾကက္ေသမ်ားကို အသက္ျပန္ရွင္ေအာင္ လုပ္ျပခဲ့ျခင္း။
၂။ဧရာ၀တီျမစ္ထဲ၌ သစ္တံုးၾကီးကိုင္စီးျပီး ေရဆန္ ကိုတက္ျပခဲ့ျခင္း။
၃။က်ားရိုင္းၾကီးမ်ားကို အိမ္ေမြးေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ႏွယ္ ကစားျပခဲ့ျခင္း။
၄။အင္ဂ်င္မပါ ဘီးမပါေသာေသာ ကားပ်က္ၾကီးကို ပုပၸါးမွ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းအေရာက္ ေမာင္းျပခဲ့ျခင္း။
၅။ဧရာ၀တီျမစ္ၾကီးထဲ ေရေပၚလမ္းေလွ်ာက္သြားလာျပခဲ့ျခင္း။
၆။ငွက္ေပ်ာပင္ေပၚရွိ ငွက္ေပ်ာရြက္ေပၚတြင္တက္၍ အိပ္ျပခဲ့ျခင္း။
၇။ကိုယ္ခြဲ ရုပ္ခြဲမ်ားခြဲ၍ ကန္ေတာ့ခံျခင္း။
၈။သူတပါးစိတ္အၾကံကို လ်ွင္ျမန္စြာသိျခင္း။
၉။ဧရာမၾကီးထြားလွသည့္ သစ္ပင္ၾကီးကို လက္တစ္ဖက္ထဲျဖင့္ ႏူတ္ျပခဲ့ျခင္း။
၁၀။၀ါရံုပင္ၾကီးေတြကို ႏူတ္ျပခဲ့ျပီး အျခားတစ္ေနရာတြင္ ရွင္သန္ေအာင္စိုက္ျပခဲ့ျခင္း။
၁၁။အဘဘိုးမင္းေခါင္သည္ နမၼားႏွင့္ပုပၸါးေတာင္ေတာ္၌ ရွိေနစဥ္ ပုပၸါးေတာင္ကလပ္၌ ေလအလြန္တိုက္၍ေအးခ်မ္းလြန္းစဥ္ အက်ၤီမ၀တ္ဘဲ သံုးလ/ေလးလ အိပ္ယာမွမထျခင္း။
၁၂။အဘသည္ ေရဘယ္ေတာ့မွမခ်ဳိးျခင္း ထမင္းမစား ဟင္းမစားဘဲ ေလးငါးလခန္႔ေနႏိုင္ျခင္း..ထိုသို႔ေနခဲ့ေသာ္လည္း ကိုယ္တြင္ေခ်းေညွာ္အနံ႔အသက္ တစ္စံုတစ္ရာမရွိျခင္း။
၁၃။သံုးေလးရက္မွ်သာ တစ္ၾကိမ္ က်င္ၾကီး/က်င္ငယ္စြန္းျခင္း။
၁၄။အတြင္းေနတပည့္တို႔မွတပါး မည္သူ႕ကိုမွ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာဆိုဆက္ဆံမႈမရွိျခင္း။
၁၅။ပရိတ္သတ္မ်ားထဲ၌ ၾကည္ညိဳလာလွ်င္ ေကသရာဇာျခေသၤ့ကဲ့သို႔ခံညားစြာေနထိုင္ျခင္း
၁၆။မၾကည္ညိဳသူမ်ားလာလွ်င္ မေရာက္မွီကပင္ အမႈအရာတမ်ဳိးေျပာင္း၍ မၾကည္ညိဳသည္ထက္ မၾကည္ညိဳေအာင္ ေနထိုင္ေလ့ရွိျခင္းတို႔ျဖစ္ပါတယ္။

အဘဘိုးမင္းေခါင္သည္ ပုပၸါးမွ ေတာင္ေတာ္ကလပ္သို႔ ေျပာင္းေရြ႕ေနထိုင္ျပီး မၾကာမွီ အဂၤလိပ္အစိုးရက မသကၤာစရာ ပုဒ္မျဖင့္ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ဂတ္တဲရွိ ရာဇ၀တ္အုပ္ ဦးၾကြက္က
ေတာင္ကလပ္သို႔ လာေရာက္ဖမ္းစီးကာ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ဂတ္တဲတြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခဲ့ျပီးေနာက္ (၁)လခန္႔အၾကာ အဘဘိုးမင္းေခါင္က "  ငါမေနျခင္ေတာ့ဘူး" ဟုဆိုကာ ေထာင္
တံခါးမပြင့္ေစဘဲ အျပင္ထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။

အဘဘိုးမင္းေခါင္သည္ အသြင္အမ်ဳိးမ်ဳိးကိုယူေဆာင္ကာ သာသနာ့အလင္းေရာင္ဓါတ္အားကို မျပတ္မနားဖြင့္လိုက္ေသအခ်ိန္တြင္ "ဂိုဏ္းေတာ္ၾကီး ႏိႈးေဆာ္ခ်က္" ဟူေသာ ဓါတ္၀င္
သည့္အမိန္႔စာကို တစ္ျပည္လံုးသို႔ ျဖန္႔ေ၀လိုက္ေသာအခါ အားလံုးပင္ လိုက္နာက်င့္ၾကံၾကေလေတာ့၏။ အဆိုပါ ႏိႈးေဆာ္စာအရ.....

"ဘုရားေလး ငယ္ငယ္....ကိုးေတာင္ျပည့္တည္၊
ငယ္သာငယ္.....ကယ္ဆယ္မယ့္ဘုရား၊
ဓါတ္ေကာလီ...သံုးဆယ္ကူေအာင္ကြယ္၊
ဖူးၾကအမ်ား"

ဟူ၍ျဖစ္ပါတယ္။ျမန္မာျပည္အတြင္းရွိ ျမိဳ႕ၾကီး(၈၀)ေက်ာ္ႏွင့္ ေက်းရြာေပါင္း(၄၀၀၀)ေက်ာ္တို႔တြင္ ကိုးေတာင္ျပည့္ေစတီေလးမ်ား တစ္ျမိဳ႕တစ္ရြာလွ်င္ တစ္ဆူတည္ထားကိုးကြယ္ၾကသျဖင့္
တစ္ႏိုင္ငံလံုး ဘုရားတကာ ဘုရားတကာမ မ်ားျဖစ္လာခဲ့ၾကရေတာ့သည္။ အဘဘိုးမင္းေခါင္ၾကီးသည္ ကုသလာဓမၼာ သုခ၀ိပါက လကၡဏ ဟူေသာ ေဒသနာေတာ္အတိုင္း တိုင္းသူျပည္
သား လူထုအားလံုးတို႔ကို အလြန္တရာစာနာေထာက္ထားေသာအားျဖင့္ ဘုရားဒကာေတြ ျဖစ္ေအာင္ ကုသိုလ္တက္ရိုက္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ကုသလာ ဘုရားေလးငယ္ငယ္ ကိုးေတာင္ျပည့္တည္ရတဲ့ ကုသိုလ္ဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ ဓမၼာ၊ ဓါတ္သေဘာတို႔သည္ တိဟိကေပၸဟိ စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္၊အမွန္ခံရလတၱံျဖစ္ေသာ သတၱႏၱရကပ္၊
ေရာဂါေဘးဆိုးအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ က်ေရာက္ရလတၱံေသာ  ေရာဂႏၱရကပ္၊အစာေခါင္းပါးျခင္း၊ ေရာဂါပြား၍ ေသရလတၱံေသာ ဒုဗၻိကၡႏၱရကပ္ဟု ဆိုအပ္ေသာ ဤသံုးပါးေသာ ကပ္တို႔မွ သုခ၀ိပါက
လကၡဏကင္းစင္ လြင့္ေပ်ာက္မက်မေရာက္ေစဘဲ ေကာင္းက်ဳိးသုခရရွိခံစားျခင္း လကၡဏတို႔ ရွိကုန္၏။

အဘဘိုးမင္းေခါင္သည္ ေတြ႔ရလတၱံေသာ ကပ္သံုးပါးမွ ကင္းလြတ္ေစရန္ ျပည္သူတို႔အား ကိုးေတာင္ျပည့္ေစတီမ်ား တည္ထားကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကေစရန္ သာသနာ့ဓါတ္ပႏၷက္ကို
ရိုက္ႏွက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။သို႔ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ အဘဘိုးမင္းေခါင္သည္ သာသနာ့ဓါတ္ပႏၷက္မ်ားရိုက္ႏွက္ခဲ့စဥ္ (၁၃၁၄)ခုႏွစ္(ခရစ္ႏွစ္-၁၉၅၂-ခုႏွစ္)တြင္ တေဘာင္ႏွင့္အညီ "မုန္႔
လံုးကို စကၠဴကပ္ပါလို႔ ၾကာကလပ္မွာတဲ့ ဆြမ္းေတာ္တင္ ပလႅင္ေပၚကေမ်ာက္ကေလး ဆင္းတယ္လို႔ေျပး" ကမၻာကပ္ရန္ ေအးေစရန္အတြက္ ပုပၸါးေတာင္ကလပ္တြင္ ျပည္လံုးခ်မ္းသာ
ကပ္ေက်ာ္ကမၻာလံုးေစတီေတာ္ ကိုတည္ထားကိုးကြယ္ေတာ္မႈစဥ္ ထိုေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးတြင္ တင္လွဴမည့္ "ထီးေတာ္လည္းေရာက္ မင္းေခါင္လည္းေပ်ာက္"  ဆိုသည့္တေဘာင္အတိုင္း
၁၃၁၄-ခုႏွစ္ ေတာ္သလင္းလျပည့္ေက်ာ္(၂)ရက္ေန႔ ညေန(၄း၂၀)မိနစ္အခ်ိန္တြင္ ပုပၸါးေတာင္ကလပ္မွ ခႏၶာ၀န္ခ်၍ ထြက္ရပ္စခန္း ၾကြျမန္းေတာ္မႈခဲ့ပါသည္။

ထိုေန႔ထိုရက္တို႔ကို သတ္မွတ္၍ အဘထြက္ပြဲ/ေအာင္ပြဲ/ပူေဇာ္ပြဲၾကီးမ်ားကို ပုပၸားေတာင္ကလပ္မွစ၍ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုးရွိ အဘ၏ဓါတ္နန္း ဓါတ္စခန္းေနရာအႏွံ႕မ်ားတြင္ တပည့္သားသ
မီးအေပါင္းတို႔မွ ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ်ပူေဇာ္ကန္ၾကပါသည္။.........

ဤအဘဘိုးမင္းေခါင္၏ အတၳဳပၸတၱိျဖစ္စဥ္အက်ဥ္း ႏွင့္ အဘ၏ထူးျခားဆန္းျပား ျဖစ္စဥ္တခ်ဳိ႕ တို႔ကို ျပည္ျမိဳ႕ ပုထိုးၾကီးရပ္ကြက္ သေဘၤာဆိပ္လမ္း ေနထိုင္သူ  ၀န္ခ်ေတာင္ အဘဓါတ္
နန္း/နန္းထိန္း အဘေအာင္မင္းေခါင္၏ ေျမးတပည့္ျဖစ္သူ ကိုအာကာလင္း ဖုန္း-(၀၉၃၁၂၁၆၀၈၉) မွ ကၽြန္ေတာ္ျပည္သတင္းလူငယ္အား ဗဟုသုတတစ္ခု ေျပာၾကားခဲ့ရာ ေသခ်ာစြာ
ေရမွတ္ျပီး အဘေအာင္မင္းေခါင္အား ရိုေသကန္ေတာ့ရင္း (၆၂)ၾကိမ္ေျမာက္ အဘေအာင္ပြဲ အမွတ္တရအျဖစ္ ေရးသားတင္ျပ ပႈေဇာ္ကန္ေတာ့အပ္ပါသည္။.......

(မွတ္ခ်က္)..အဘေအာင္မင္းေခါင္၏ သမိုင္း ႏွင့္ ထူးျခားျဖစ္စဥ္မ်ားစြာရွိပါတယ္ ထိုအထဲမွ ဥာဏ္မွီသ၍ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ ေျပာျပ ေရးသားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။.......

ျပည္သတင္းလူငယ္(ျပည္သတင္း)