Monday, March 14, 2016

ကရင္ႏွင္႔ကရင္႔ရုိးရာ၀တ္စားဆင္ယင္မႈမ်ား


ကရင္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လူဦးေရအားျဖင္႔ (၄) သန္းေက်ာ္ရွိေနၾကၿပီး ေနရာေဒသႀကီး (၃) ခုတြင္ေနထိုင္ၾကသည္။ ၄င္းတို႔မွာ (၁) ဧရာ၀တီျမစ္၀ွမ္း၊ စစ္ေတာင္းျမစ္၀ွမ္း၊ သံလြင္ျမစ္၀ွမ္းႏွင္႔ တနသၤသာရီကမ္းရုိးတန္းေဒသ (၂) ဧရာ၀တီျမစ္၀ွမ္းႏွင္႔ စစ္ေတာင္းျမစ္ၾကားရွိ ပဲခူးရုိးမေတာင္တန္းမ်ားႏွင္႔ ခ်ဳိင္႔၀ွမ္းေဒသမ်ား (၃) ရွမ္းကုန္းျပင္ျမင္႔ေတာင္ပိုင္းမွ ကယားျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္၏ခ်ဳိင္႔၀ွမ္းႏွင္႔ လြင္ျပင္မ်ားအပါအ၀င္ က်ယ္ျပန္႔ေသာ ရွမ္းကုန္းျပင္ျမင္႔ေဒသမ်ားပင္ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ေနထိုင္ၾကေသာ ကရင္မ်ားသည္ ဘာသာစကားအားျဖင္႔ (၁၆) မ်ဳိးခန္႔ကြဲျပားျခားနားၾကၿပီး ယင္းတို႔ကိုအဓိကအားျဖင္႔ အုပ္စုႀကီးႏွစ္ခုျဖစ္ေသာ စေကာ-ဘြဲအုပ္စု (Sgaw-Bghai) ႏွင္႔ပိုးအုပ္စု (Pow) တို႔ပင္ျဖစ္သည္။ စေကာသည္ စေကာ-ဘြဲအုပ္စုတြင္ အက်ယ္ျပန္႔ဆံုး အသံုးျပဳေသာစကား ျဖစ္သကဲ႔သို႔ ပိုးစကားသည္လည္း ပိုးအုပ္စုတြင္ အက်ယ္ျပန္႔ဆံုး ေျပာေသာစကားျဖစ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ကရင္မ်ားကိုေနရာေဒသလိုက္၍ ေျမာက္ပိုင္းကရင္၊ ေတာင္ပိုင္းကရင္ ဟူ၍ခြဲထားျပန္သည္။
ေျမာက္ပိုင္းကရင္မ်ားတြင္ ကယားမ်ားပါ၀င္ၿပီး ေတာင္ပိုင္းကရင္မ်ားတြင္ စေကာႏွင္႔ပိုးတို႔ပါ၀င္သည္။ ထိုသို႔ ကြဲျပားေနျခင္းသည္ ကြဲျပားျခားနားေသာ ျပင္ပရုိးရာယဥ္ေက်းမႈမ်ား၏ လႊမ္းမိုးမႈေၾကာင္႔ျဖစ္သည္ကို ေဖာ္ျပေနပါသည္။ ေျမာက္ပိုင္းကရင္မ်ားသည္ ထိုင္းစကားကိုေျပာေသာ ရွမ္းတို႔ႏွင္႔နီးစပ္မႈ၊ လႊမ္းမိုးမႈကိူခံရသကဲ႔သို႔ ေတာင္ပိုင္းကရင္မ်ားတြင္ မြန္၊ဗမာတို႔၏လႊမ္းမိုးမႈရွိေနသည္။ ေျမျပန္႔တြင္ေနေသာကရင္မ်ားႏွင္႔ ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္းတြင္ေနထိုင္ၾကေသာ ကရင္မ်ားဟူ၍ ကြဲျပားၾကျပန္သည္။ အထူးသျဖင္႔ပိုးကရင္မ်ားသည္ ေျမျပန္႔တြင္ေနထိုင္ၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ထိုသို႔ ပိုးကရင္မ်ား ေျမျပန္႔သို႔ေရာက္ရွိသြားရသည္မွာစေကာကရင္မ်ား၏တြန္းပို႔မႈေၾကာင္႔ျဖစ္ရသည္ဟု ပိုးကရင္ဒ႑ရီတြင္ဆိုထားသည္။ တစ္ဖန္ေျမျပန္႔တြင္ ေနထိုင္ၾကေသာပိုးကရင္မ်ားသည္ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးၾကသည္။ ေတာင္ေပၚတြင္ေနထိုင္ၾကေသာကရင္မ်ားမွာအမ်ားအားျဖင္႔ ေတာင္ယာလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ရက္ကန္းလုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ရာတြင္ ေတာင္ေပၚသားမ်ားသည္ သားေရတပ္ရက္ကန္းစင္မ်ားျဖင္႔ ျပဳလုပ္ၾကေသာ္လည္း ေျမျပန္႔သားမ်ားသည္ ဗမာမ်ားကဲ႔သို႔ သစ္သားေဘာင္တပ္ရက္ကန္းစင္မ်ားျဖင္႔ ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ေတာင္ေပၚသားမ်ားသည္ ၀ါဂြမ္းမ်ားကိုစိုက္ပ်ဳိးၾကေသာ အေလ႔အထရွိၿပီး ယင္း၀ါဂြမ္းထည္မ်ားကို ေျမျပန္႔တြင္ေနထိုင္ၾကေသာ ဗမာ၊ မြန္တို႔ထံရာင္းခ်ၾကသည္။

No comments: