၁။ လုပ္ရမယ္ဆုိလုိ႔ လုပ္တဲ့ အလုပ္သမားက တစ္မ်ိဳး
၂။ လုပ္ရမယ္ထင္လုိ႔ လုပ္တဲ့ အလုပ္သမားက တစ္မ်ိဳး
၃။ လုပ္ရမယ္ျမင္လုိ႔ လုပ္တဲ့ အလုပ္သမားက တစ္မ်ိဳးလုိ႔ သုံးမ်ိဳးရွိပါတယ္။
၁။ လုပ္ရမယ္ဆုိလုိ႔ လုပ္တဲ့ အလုပ္သမားဆုိသည္မွာ တာ၀န္ေပးခ်က္အရ ေစခုိင္းခ်က္အရ ေဆာင္ရြက္ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္တယ္။ တာ၀န္ေက်ေအာင္ေတာ့ လုပ္တတ္ၾက လုပ္နုိင္ၾကတယ္၊
အခ်ိန္ေစ့ေအာင္ လုပ္ငန္းျပီးေအာင္ေတာ့ ၾကိဳးစားျပဳလုပ္အားထုတ္တတ္ၾကတယ္
၂။ လုပ္ရမယ္ထင္လုိ႔ လုပ္တဲ့ အလုပ္သမားဆုိတာ အထင္ေလးပါလာေတာ့ စိတ္၀င္စားမႈရွိတယ္၊ သုိ႔ေသာ္လည္း အထင္ဟာ အျမင္မဟုတ္တဲ့အတြက္ စြမ္းအားေတြ တိတိက်က် ျပည့္ျပည့္၀၀ ရေအာင္ယူနုိင္ဖုိ႔ ခက္ခဲေနပါတယ္၊ အထင္ဆုိတာ စာစကားနဲ႔ေျပာရင္ တဏွာ မာန ဒိိ႒ိ သံသာရာနယ္ခ်ဲ့ေတြ ေနရာတုိင္းမွာ ေဘာင္ကန္႔သတ္ခ်က္ခ်ည္းပါေနတဲ့ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ိဳးစုံေတြပါပဲ၊
ငါ့အတြက္ပါမွ လုပ္နုိင္မယ္၊ ငါ့အတြက္ မပါရင္ မလုပ္နိဳင္ဘူး ငါနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္အတြက္ ခံစားခြင့္ပါမွ လုပ္နိဳင္မယ္၊ ခံစားခြင့္မပါရင္ မလုပ္နိဳင္ဘူး စသည္ျဖင့္ ေဘာင္တံတုိင္း က်ဥ္းေျမာင္းမႈ ေဘာင္ခတ္မႈေတြပါေနတယ္၊
အဲဒီပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္သည္ စိ္တ္၀င္စားမႈရွိေသာ္လည္း ကိုယ့္၀န္ကုိယ္ထမ္း လူ႔အစြမး္ဆုိတဲ့ကုိယ္ပုိင္တရား အႏွစ္အထိရေအာင္ ယူနုိင္တဲ့ အင္အားဆုိတာ ပါခ်င္မွ ပါမွာေပါ့။
၃။ လုပ္ရမယ္ ျမင္လုိ႔လုပ္တဲ့ အလုပ္သမားဆုိတာကေတာ့ ပညာဦးစီးလာတယ္၊ သဒၶါတရားပါလာတယ္၊ ေမတၱာတရားပါလာတယ္၊ ေရာက္တဲ့ေနရာ ကုိယ့္အရပ္ ေတြ႔တဲ့သူဟာကုိယ့္ေဆြမ်ိဳး ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္မွန္သမွ်ၽႊ ကုိယ့္အလုပ္ဆုိတဲ့ အဲသလုိၾကည္လင္ ျပတ္သားတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ အျမင္မ်ားနဲ႔ ျပဳလုပ္အားထုတ္တတ္ၾကတယ္၊ ေဘာင္တံတုိင္း ကန္႔သတ္ခ်က္မရွိ၊ အကုန္လုံးကုိ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ္လုိ႔ စစ္မွန္တဲ့ ေစတနာ သဒၶါ ေမတၱာ ပညာမ်ားနဲ႔ ေဆာင္ရြက္တတ္တယ္၊ အဲဒီေတာ့ အလုပ္လည္းျပီးတယ္ အမွားအယြင္းလည္းနည္းတယ္၊ အခ်ိန္လုပ္ငန္းတုိ႔အတြက္လည္း တြက္ကိန္းကုိက္တယ္၊ အားရစရာေကာင္းပုံကေတာ့ ကုိယ္ပုိင္တရားစြမ္းအားေတြ တစ္ခါတည္းပါသြားတယ္။
တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္
Ref:ဓမၼစာေပမ်ား
No comments:
Post a Comment