ပဲခူး နံက႐ိုင္းမယ္ေတာ္ႀကီး

သမလ နဲ႕ ဝိမလ ညီေနာင္ ဟံသာဝတီကို တည္တာ ကေနစတဲ့ ဇာတ္လမ္းပါ ။သမလနဲ႕ ဝိမလ က ႏိုင္ငံကို စတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ သကၠရာဇ္ ၁၈၇-ခုႏွစ္ တပို႕တြဲလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႕ကို ယခု အခါမွာ မြန္အမ်ိဳးသားေန႕ အျဖစ္က်င္းပလို႕ေနပါတယ္။ အကို လုပ္တဲ့ သမလက ဖ႐ုံပင္မွာ သေႏၶယူ၍ ေမြးဖြားလာသူ ေရႊဖရုံမယ္ကို မိဖုရားေျမႇာက္ပီး ညီေတာ္ ဝိမလက အိမ္ေရွ႕စံအျဖစ္နဲ႕ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္လာရာကေန မိဖုရားၾကီး ေရႊဖရံုမယ္တြင္ သားေတာ္တစ္ပါး ဖြားျမင္ျပီးေနာက္ အိမ္ေရွ႕မင္း ျဖစ္သူညီေတာ္ ၀ိမလ မင္းသားက ေနာင္ေတာ္ သမလ မင္းၾကီးအား လုပ္ၾကံျပီး ထီးနန္းကိုသိမ္းယူလိုက္သည္။ မရီးေတာ္ ေရႊဖရံုမယ္ မိဖုရားၾကီးကိုလည္း သားေတာ္ကေလးအား နယ္စြန္နယ္ျခား၌ သြားေရာက္စြန္႔ပစ္ရမယ္ဟု အမိန္႔ေပးခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရႊဖရံုမယ္သည္ သားေတာ္ကေလးကို ဟံသာ၀တီျပည္ႏွင့္ သထံုျပည္ နယ္ျခား ကြမ္အပ္သာ ေတာစပ္၌ သြားေရာက္ စြန္႔ပစ္ထားခဲ့ရသည္။ သူစြန္႕ပစ္လိုက္တဲ့ ေနရာက မြန္လူမ်ိဳးသူၾကီး တစ္ေယာက္ရဲ့ ကြၽဲျခံဝမွာပါ ။

မနက္မိုးလင္းလို႕ ကြၽဲေတြ ျခံထဲက ထြက္လာေတာ့ ေရွ႕ဆုံးက ဦးေဆာင္ကြၽဲမၾကီးျဖစ္တဲ့ နံက႐ိုင္းကြၽဲမၾကီးက ျခံဝမွာ မင္းသားေလးကို ျမင္တယ္ဆိုရင္ပဲ မင္းသားေလး အေပၚမွာ အုပ္မိုးပီးရပ္ေနပါတယ္ ။ က်န္တဲ့ ကြၽဲေတြ ဆက္သြားလို႕မရေတာ့ပါဘူး ။ မဟုတ္ရင္ မင္းသားေလး အနင္းခံရမွာပါ ။ ကြၽဲေတြ မထြက္ပဲ ရပ္ေနေတာ့ ဘာမ်ားျဖစ္သလဲလို႕ လာၾကည့္တဲ့ ကြၽဲေက်ာင္းသား ေမာင္ေအာင္ႏိုင္ေလးက မင္းသားငယ္ကို ေတြ႕တယ္ ဆိုရင္ပဲ ေကာက္ယူပီး ျခံရွင္ မြန္လင္မယားထံသြားေပးရာမွ မြန္လင္မယားက ခ်စ္ခင္လို႕ ေမြးစားထားလိုက္ပါတယ္ ။ ကေလးငယ္ကိုလဲ နံက႐ိုင္းကြၽဲမၾကီးထံမွ ႏို႕ေရတိုက္ေကြၽးပီး ေမြးပါတယ္ ။

ဒီလိုနဲ႕ အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ခြန္အားဗလနဲ႕ ျပည့္စုံတဲ့ မင္းသားျဖစ္လာပါတယ္ ။ ပင္လယ္ရပ္ျခားက လူသန္ၾကီး ဟံသာဝတီကိုေရာက္လာပီး သူနဲ႕တိုက္ဖို႕စိန္ေခၚတယ္ဆိုရင္ပဲ ေနျပည္ေတာ္မွာ လူမရွိလို႕ ေမာင္းခတ္ရွာတာ အႆကုမၼာက ထြက္တိုက္ပါတယ္ ။ ေအာင္ႏိုင္သြားလို႕ ဘုရင္ၾကီးက ခ်ီးေျမာက္တဲ့ အခါမွ တူေတာ္မွန္းသိသြားပီး သူအမွားကို ေတာင္းပန္ကာ သမီးေတာ္နဲ႕ထိမ္းျမႇားေပးပီး နန္းအပ္ပါတယ္ ။ ဒီမွာ မင္းသားက ရြာမွာက်န္ခဲ့တဲ့ ေမြးစားမိဖေတြကို ျပန္ေခၚမယ္လို႕ အသြား လမ္းမွာ စစ္ေတာင္းျမစ္ေရ ဒီေရတိုးေနလို႕ ခရီးမဆက္ႏိုင္ပါဘူး ။ မင္းသားက သူ႕ဘုန္းသူကံနဲ႕ ဒီေရကို တားေတာ့ ဒီေရေစာင့္နတ္သမီးက စိတ္ဆိုးပီး ဒီေလာက္ တန္ခိုးထပ္ေနရင္ တန္ခိုးျပိဳင္မယ္လို႕ စိန္ေခၚပါတယ္ ။ နာရီ တစ္ေမာင္းအတြင္း ဒရယ္ျမီး တစ္ေထာင္ရွာႏိုင္ရင္ ရွာလို႕ မင္းသားကို စိန္ေခၚရာမွာ မင္းသားက လက္ခံပီး ရွာတာ တစ္ေထာင္ျပည့္ပါတယ္ ။ အျမီးေတြကို ေရတြက္ေတာ့ နတ္သမီးက မင္းသားမသိေအာင္ တစ္ေခ်ာင္းဖြက္ထားလိုက္လို႕ မင္းသားရွုံးသြားပါတယ္ ။ ဒီမွာ နတ္သမီးက အၾကံၾကီးစြာနဲ႕ ရွုံးတဲ့လူ ခိုင္းတာလုပ္ေၾကးဆိုပီး ဇမၺဴရစ္ေရႊစင္ ဂ်ိဳမွာကိန္းေအာင္းတဲ့ ကြၽဲေခါင္းကို ရွာေပးရမယ္လို႕ ခိုင္းလိုက္ပါတယ္ ။ မင္းသားကလဲ ရွာေပးမယ္လို႕ ကတိေပးပီး ထြက္ရွာပါတယ္ ။ ဘယ္မွာမွ ရွာမေတြ႕အဆုံး သူရြာကို ျပန္လာပီး သူႏို႕တိုက္အေမ နံက႐ိုင္းကြၽဲမၾကီးကို သိသလားလို႕ လာေမးပါေတာ့တယ္
အဲ့မွာ နံက႐ုိင္း ကြၽဲမႀကီးက
သားေမာင္လူေလး အဲဒီ  ဇမၺဴရစ္ေရႊ ခ်ိဳမွာကိန္းတဲ့ ကြၽဲေခါင္းဟာ မယ္မယ္ရဲ့ ေခါင္းမွာပဲရွိတာကြဲ႕လို႕ ေျပာပီး သားအမိ ႏွစ္ေယာက္ဖက္ပီး ငိုခ်င္းခ်ပါေတာ့တယ္ ။
ဒါနဲ႕ပဲ မင္းမွာသစၥာ လူမွာကတိ ငါ့သားေလး ကတိမပ်က္ရေလေအာင္ မယ္မယ္ေရွးကေျပးမယ္ ေနာက္က လိုက္ေပေတာ့ ဆိုပီး နံက႐ိုင္းမယ္ေတာ္က ေရွးကေနေျပးပါတယ္ ။
ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘဝထဲက ႏို႕တိုက္ပီးေမြးခဲ့တဲ့ ဒီသားနဲ႕ ဒီအေမ ဒီလို လိုက္တိုင္းေျပးတမ္းေတြ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ကစားခဲ့မွာပါ ။ အေရွ႕က အေမကြၽဲမၾကီးက ေျပးလို႕ အေနာက္က သားက လိုက္လို႕ ဒီလို ကစားခဲ့တဲ့ ဘဝကေန ဒီကေန အေမေခါင္းကို ျဖတ္ဖို႕ အေမက ေရွးကေျပး သားက အေနာက္က ေနလိုက္ရတဲ့ အျဖစ္ဆိုးကို လိုက္တဲ့လူေရာ ေျပးတဲ့ လူပါ ဘယ္ေလာက္ ရင္ကြဲမတက္ခံစားရမယ္ဆိုတာ ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္ ။ ဒီလိုနဲ႕ သားကလိုက္ဖမ္းတာ အေမကိုမိသြားပါတယ္ ။ တကယ္လဲလုပ္မယ္ဆိုေရာ မင္းသားက မလုပ္ရက္ပါဘူး ။ ဒါနဲ႕ပဲ အေမလုပ္တဲ့ လူကို ေရွ႕ကေနေျပးလိုက္ သားကေနာက္က လိုက္ဖမ္းလိုက္နဲ႕ သံုးခါ ေျမာက္မိပီးလဲ ပီးေရာ အေမလုပ္တဲ့ လူက မေျပးေတာ့ဘဲ ငိုပီးေတာ့ ေျပာပါတယ္ ။ အေမဒီလို ေျပးေနရင္ ငါ့သားေလး ကတိပ်က္သလိုျဖစ္ေတာ့မယ္ ၊ အေမလဲ ဆက္မေျပးေတာ့ဘူး ၊ ငါ့သားေလးနဲ႕ အေမ့ကို သတ္ရင္ ကံၾကီးထိုက္လို႕ ..ငရဲၾကီးလိမ့္မယ္ ။ ဒီေတာ့ အေမဂုတ္ေပၚသာ ဓားတင္ထားေတာ့ သားေရ ..အေမ သစၥာဆိုပီး သား အတြက္ ေခါင္းကို ဖ်က္ေပးပါ့မယ္ ေနာင္တခ်ိန္ ငါ့သားေလး ဘုရင္ျဖစ္လို႕ ထီးနန္းစိုးစံတဲ့ အခါက်ရင္ အေမကို နန္းေတာ္အေရွ႕မွာ သံုးထပ္ကယ္ လယ္ေပၚလို႕ နတ္နန္းေတာ္ေဆာက္ခါ သဲျဖဴခင္း ရာဇမတ္ကာပီး ကိုးကြယ္ေပေတာ့ အေမသားကို အေမ ေစာင့္ေရွာက္မယ္လို႕ ေျပာပီးငိုပါေတာ့တယ္ ။ ထို႕ေနာက္ နံက႐ိုင္းမယ္ေတာ္ၾကီးက သစၥာဆိုပါတယ္ က်မသည္ ကြၽဲမၾကီးပင္ ျဖစ္လင့္ကစား ဒီသားေလးအေပၚမွာ ေမြးမိခင္ အရင္းနဲ႕ မျခား ခ်စ္ခင္ခဲ့ပါသည္ ။ ေသြးမွျဖစ္ေသာ ႏို႕ရည္ကို တိုက္ေကြၽးလို႕ ဘဝ တစ္သက္သာ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ပါသည္ ။ယခုအခ်ိန္ထိ က်မ အသက္စြန္႕ရမဲ့ အေနအထားတိုင္ေအာင္ သားေတာ္ေလးအေပၚမွာ ျမဴတမႈန္စာမွ် အခ်စ္မေရာ့ အျပစ္မျမင္ခဲ့ပါ ။ ဤမွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ က်မ၏ ဦးေခါင္းသည္ ဓားထက္ထက္နဲ႕ ဖ်က္လိုက္သကဲ့သို႕  ေျမေပၚသို႕ ဘုန္းဘုန္းက်ပီး က်မ ခႏၶာဆဲပါေစ ။ခႏၶာဆဲလို႕ ေသပြဲဝင္ခ်ိန္မွစ၍ သားေတာ္ေလးနဲ႕ ဒီဟံသာတိုင္းကို ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ရပါေစလို႕ သစၥာျပဳလိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ  ကြၽဲေခါင္းၾကီးဟာ
အႆကုမၼာ လက္ထဲကို ပါသြားပါေတာ့တယ္ ။ထိုအခ်ိန္မွစလို႔ မြန္တလိုင္းလူမ်ိဳးမ်ား၏ ရိုးရာနတ္ အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ပဲခူး ဟသၤာတ ရန္ကုန္ ဒလ တြံေတး ေမာ္လၿမိဳင္ မုတၱမ ပုသိမ္ နယ္တေၾကာမွာ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့  နံက႐ိုင္းမယ္ေတာ္ႀကီးအျဖစ္ လူအမ်ားက ပူေဇာ္လာပါေတာ့တယ္။ ႏွစ္စဥ္ တေပါင္းလ၌ ပဲခူးဟသၤာကုန္းဘုရားပြဲႏွင့္ တြဲဖက္၍ နံက႐ို္င္းမယ္ေတာ္နတ္ပြဲ ကို က်င္းပၾကပါတယ္..

Credit - Aung Myomin