ေရႊဆံေတာ္ေစတီ

အာနႏၵာဘုရား၏အေနာက္ဖက္မုဒ္မွထြက္၍ ေတာင္ဘက္သို႔ ခရီးဆက္ပါက နွစ္ဖါလုံခန့္အကြာတြင္ ေရႊဆံေတာ္ဘုရားကို ဖူးေတြ႔နိုင္ပါသည္။မဟာပိႏၷဲဘုရားဟုလည္း ေရွးကေခၚဆိုခဲ့ပါသည္။ မူလက ေစတီပစၥယာအဆင့္္ဆင့္တြင္ မဟာပိႏၷာနတ္ရုပ္မ်ားႏွင့္ အျခားေသာနတ္ရုပ္ပံုမ်ားကို ေက်ာက္ျဖင့္ ထုလုပ္ထားရွိခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္။ ယခုတိုင္ နတ္ရုပ္အက်ိဳးအပဲ့မ်ား ၾကြင္းက်န္ေနသည္ကို ေတြ႔နိုင္ပါသည္။
အေနာ္ရထာမင္းၾကီးသည္ ေစတီေတာ္တည္စဥ္က ေဂါတမဗုဒၶ၏ ဆံေတာ္ျမတ္ကို ဌာပနာခဲ့ေၾကာင္း အဆိုရွိရာ ေစတီေတာ္၏ ဘြဲ႔မည္ကိုလဲ ေရႊဆံေတာ္ေစတီဟု ေခၚေ၀ၚသမုတ္လာခဲ့ၾကသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ေစတီေတာ္၏ ပစၥယံအဆင့္ဆင့္ ပတ္လည္တြင္ မူလစဥ့္ရုပ္ခ်ပ္ ၅၅၀ နိပါတ္ေတာ္မ်ား ရွိခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္။ ေစတီေတာ္၏ ထူျခားမႈ႕မွာ ျမင့္မားမတ္ေစာက္ေသာပစၥာယာ ၅ဆင့္ရွိျပီး သြယ္လ်ေျပျပစ္သည့္ ေခါင္းေလာင္းသပိတ္ေမွာက္နွင့္ ေဖာင္းရစ္အဆင့္ဆင့္တက္ျပီး ၾကာေမွာက္ၾကာလန္ေပၚမွ အထြက္ေပါက္၍ ထီးေတာ္တင္ ထံုးသုတ္ထားျခင္းျဖစ္ရာ အေ၀းမွၾကည့္လွ်င္ ေျမမွထိုးထြက္ေနဘိသကဲ့သို႔ ေပၚလြင္ထင္ရွား လွပါသည္။

ေစတီေတာ္၏ ေလးမ်က္နွာတည့္တည့္ ေပ၅၀ခန့္အကြာတြင္ ေရႊစညး္ခံု ေၾကးဂူတိုက္ကဲ့သို႔ ဘုရားေလးဆူ တည္ေဆာက္ထားပါသည္။ မူလက ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ၾကီးမ်ားရွိျပီး ယခုျပိဳပ်က္ေနပါသည္။ ေျမာက္ဂူအတြင္း၌ ပလႅင္တစ္ခုတည္းေပၚတြင္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာကို မ်က္နွာေလးမ်က္မွာကို မ်က္နွာမူထားးသည့္ က်ိဳက္ပြန္ ဘုရားေလးဆူ၊ ဆင္းတုရုပ္ပြားေတာ္ေလးဆူ ဆန္းၾကယ္စြာ ထုလုပ္ထားပါသည္။ ပ်က္စီးေနသည့္ ေအာက္ခံအုတ္ရိုးမ်ားသာ က်န္ရွိသည္ကို ေတြ႔နို္င္ပါသည္။
အေရွ႕ဘက္ အုတ္တိုက္ငယ္အတြင္း၌ အေနာ္ရထာ လက္ထက္ ျခာနမုျဒာ ေက်ာက္ဆင္းတုေတာ္ၾကီးတစ္ဆူနွင့္ ၁၃ရာစု ေက်ာက္ဆင္းတု ရုပ္ပြားေတာ္တို႔ကို ဖူးေတြ႔နုိင္ပါသည္။
ယဥ္ေက်းမႈ႕အေမြပုဂံေျမမွ ေစတီပုထိုးမ်ား စာအုပ္မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။